فروش ماهی تن در بازار تهران موجب رشد بورس شد

ماهی های کنسرو شده یا کنسرو شده ماهی های غذایی هستند که فرآوری شده، در یک ظرف دربسته مانند یک قوطی حلبی مهر و موم شده و در معرض حرارت قرار می گیرند. کنسرو کردن روشی برای نگهداری مواد غذایی است و عمر مفید معمولی از یک تا پنج سال را فراهم می کند.

ماهی تن در بازار تهران سطح اسیدی پایینی دارند که در آن میکروب ها می توانند رشد کنند. از نقطه نظر ایمنی عمومی، غذاهای با اسیدیته پایین (PH بیشتر از 4.6) در دمای بالا (116 تا 130 درجه سانتیگراد) نیاز به استریل کردن دارند.

دستیابی به دمای بالاتر از نقطه جوش نیاز به پخت و پز تحت فشار دارد. پس از استریل کردن، قوطی حاوی از ورود و تکثیر میکروارگانیسم ها به داخل جلوگیری می کند.

به غیر از استریل کردن، هیچ روش دیگری به عنوان نگهدارنده قابل اعتماد نیست. به عنوان مثال، میکروارگانیسم کلستریدیوم بوتولینوم (که باعث بوتولیسم می شود) فقط در دمای بالاتر از نقطه جوش قابل حذف است.

تکنیک های نگهداری برای جلوگیری از فساد ماهی و افزایش عمر مفید مورد نیاز است. آنها برای مهار فعالیت باکتری های فاسد کننده و تغییرات متابولیکی که منجر به کاهش کیفیت ماهی می شود طراحی شده اند. باکتری های فاسد، باکتری های خاصی هستند که بوها و طعم های نامطبوع مرتبط با ماهی فاسد را تولید می کنند.

کنسرو

“پدر کنسرو کردن” نیکلاس آپرت فرانسوی است. در سال 1795، او شروع به آزمایش روش هایی برای نگهداری ماهی در کوزه کرد. کوزه های ماهی را در آب جوش قرار داد.

در طول سال های اول جنگ های ناپلئونی، دولت فرانسه به هر کسی که بتواند روشی ارزان و موثر برای نگهداری مقادیر زیادی غذا ابداع کند، جایزه ای 12000 فرانک در نظر گرفت.

ارتش های بزرگتر آن دوره نیاز به منابع فزاینده و منظم مواد غذایی با کیفیت داشتند. آپرت اختراع خود را ارائه کرد و در ژانویه 1810 برنده جایزه شد.

دلیل عدم فساد در آن زمان ناشناخته بود، زیرا 50 سال دیگر طول می کشید تا لوئی پاستور نقش میکروب ها را در فساد مواد غذایی نشان دهد.

با این حال، ظروف شیشه ای مشکلاتی را برای حمل و نقل ایجاد کردند. اندکی بعد، مخترع و بازرگان بریتانیایی پیتر دوراند، روش خود را، این بار در یک قوطی حلبی، به ثبت رساند و فرآیند مدرن کنسرو کردن غذاها را ایجاد کرد.

کنسرو در دهه 1830 در اسکاتلند برای تازه نگه داشتن ماهی تا زمانی که بتواند به بازار عرضه شود مورد استفاده قرار گرفت. در دهه 1840، ماهی قزل آلا در مین و نیوبرانزویک کنسرو می شد.

کارخانه های تجاری کنسرو ماهی آزاد در کالیفرنیا، و در شمال غربی ایالات متحده، به ویژه در رودخانه کلمبیا، منشأ داشتند. آنها هرگز در سواحل اقیانوس اطلس ایالات متحده مهم نبودند. در دهه 1940، کارخانه های اصلی کنسروسازی به آلاسکا منتقل شدند.